من هیچ وقت خدا را لمس نکردم?خدایی که لمس

کردنی باشد که دیگر خدا نیست?اگر هر دعایی را هم

اجابت کند همین طور.

همان جا بود که برای اولین بار حدس زدم که عظمت

دعا بیش از هر چیز در این امر نهفته ست که پاسخی به

آن داده نمی شود و زشتی سوداگری را به این مبادله

راهی نیست .

این را هم دریافتم که آموختن دعا?آموختن سکوت است و

عشق فقط از جایی شروع میشود که دیگر هیچ

انتظاری برای گرفتن هیچ چیز وجود نداشته باشد.

""عشق"" تمرین نیایش است

و""نیایش""تمرین

سکوت...